Tweak 7 - idealen, leiderschap en geloof

Idealen. De wereld is er vol mee. En om ze niet door een cabaretier in een oude doos te laten stoppen moet je er dus iets mee doen. Veel politici zijn om die reden politiek gaan bedrijven. Ze willen iets veranderen. Ontwikkelingswerkers zijn eigenlijk ook politici. Maar in plaats van met de mond werken ze liever met de handen om direct verschil te maken voor mensen die weinig of geen perspectief meer hebben.

Daar gingen ook de eerste zes tweaks over, over hulp en hoop. Maar om uitendelijk te kunnen werken aan herstel, daar is eerst geloof voor nodig. Wat soms helpt om ergens in te geloven is iemand die een beeld kan schetsen van hoe de situatie kan veranderen. Niet dat eerste stapje, nee het doel. Zelfs voorbij de punt op de horizon, nu nog niet in beeld. Je ziet ook diverse politici dat proberen. Maar veel mensen lijken het doel uit het oog te hebben verloren.

Programmapolitiek
We zijn in Nederland vervallen tot wat ik noem programmapolitiek. De debatten zijn verworden tot monologen van programmapunten met de doorrekening erbij (voor wat het waard is). Mijn eigen partij de ChristenUnie doet daar tot op zekere hoogte ook aan mee. Maar gelukkig herinneren we onszelf er altijd aan dat we een beginselpartij zijn. Van dat begrip moet eerst het stof worden afgeblazen. Het gaat erom dat je niet zozeer speerpunten hebt, alswel uitgangspunten. En vanuit die uitgangspunten ga je politiek bedrijven. Dit zorgt er voor dat je politieke standpunten iets minder trendgevoelig zijn. Je wordt gedwongen je uitgangspunten steeds weer opnieuw te vertalen in het politieke handwerk van elke dag die zich moet verhouden tot elkaar zeer snel opvolgende ontwikkelingen.

Leiderschap
Een programma uitwerken voor de komende vier jaar en die vervolgens laten doorrekenen door het centraal planbureau is eigenlijk iets uit de vorige eeuw. De wereld verandert zo snel dat een verkiezingsprogramma morgen al weer achterhaald is. Daarom is er boven alles behoefte aan sterk leiderschap. Die is weliswaar gegrond in idealen, maar weet zich altijd te verhouden tot de politieke werkelijkheid. En dat is waarom ik stem op de ChristenUnie. Wij blijven niet als een langspeelplaat hangen op onze standpunten van tien jaar geleden, maar moeten steeds bereid zijn die opnieuw te wegen in de context waarin we politiek bedrijven.

Geloof
Naast idealen en leiderschap is er ook geloof nodig. Geen geloof in eigen kracht of in de kwaliteit van ons eigen verhaal, maar in de kracht van het grote verhaal waarin het hart van God uitgaat naar deze wereld, en wij die liefde mogen beantwoorden door ook elkaar lief te hebben. Die basishouding zorgt ervoor dat je er niet op uit bent puntjes te scoren, maar altijd op zoek bent naar de ander en zijn/haar belang ook willen dienen. Dat mag ik ook terugzien in het leiderschap van Arie Slob. En daarom doe ik ook graag mee met de ChristenUnie en durf ik ook de kiezer te vragen hun vertrouwen te geven aan deze partij. Niet omdat ze het allemaal perfect voor elkaar en uitgedacht hebben, maar omdat ze een betrouwbaar kompas in huis hebben, wat ze ook willen gebruiken.

---